Openbaring van Edward Snowden krijgt angstaanjagende
vergelijkingen met deze film. Zelf weet ik niet meer met wie ik zat
te chatten, laat staan dat ik antecedenten van die personen wist.
Misschien heb ik wel een ‘like’ gegeven op de facebook pagina van een Al
Qaeda terrorist en ligt het enkeltje Guantanamo Bay al klaar. Er ontstaat een
Kafkaëske situatie.
Wat
ik wel weet is dat afgelopen zomer de niet geautoriseerde versie van
PRISM ook druk bezig was om gegevens te verzamelen. Maar na analyse door
NCSC was conclusie dat Pobelka geen bedreiging vormde voor de
staatsveiligheid. Dat terwijl doel duidelijk gericht was op malversaties
van financiële transacties. Opmerkelijk trouwens dat er eerst
terughoudendheid bij NCSC was in het aannemen van de 750 GB aan
informatie terwijl belastingdienst geen enkele moeite had met gestolen
CD’s. Langs de randen van de wet opereren noemde de minister van
justitie en veiligheid dat eufemistisch.
Wetten
worden echter gemaakt met de consensus van het volk, tenminste in
democratische rechtsstaten. En in een land waar de Liberty Bell een
historie heeft zorgt luiden ervan dan ook voor ophef. Want Edward is
zeker niet de enige die kritiek heeft op de NSA, die volgens de EFF al
geruime tijd bezig is om burgers af te luisteren. En laten we Phil
Zimmermann niet vergeten die al in 1991 de wereld PGP schonk omdat hij
vond dat overheid niet het recht heeft om haar burgers te bespieden.
Maar met voorgestelde ontsleutelplicht lijkt overheid het monopolie op
geheimen voor zich zelf te willen behouden.
Nu
is illusie van privacy op Internet natuurlijk naïef, vorig jaar liet
CPB al weten dat de Safe Harbor Principles weinig om het lijf hebben.
Toch lijkt regering het EPD door te willen zetten en verplicht ze
bedrijven om de privacy te waarborgen terwijl bij overtreding alleen de
staatskas schadeloos wordt gesteld. Want waar is onze opt-out nu we wel
gepest worden met irritante pop-ups over cookies maar de waarschuwingen
zoals: “Pas op, overheid leest mee!” ontbreken op de sociale netwerken?
Dat
Google, Apple en Microsoft bedrijven zijn die verdienen aan onze
gegevens is logisch het zijn tenslotte geen socialistische netwerken.
Geen filantropische instellingen dus maar berekenende organisaties die
makkelijker gegevens overdragen dan belasting betalen. Dat ze als
naoorlogse verzetshelden nu wel openheid willen geven komt als mosterd
na de maaltijd, net als de ‘verbeteringen’ achteraf als er boetes
dreigen. Hele batterijen van hun lobbyisten zijn trouwens de wetgeving
rond transparantie en privacy aan het frustreren.
Net
als overheden opereren deze bedrijven dus ook lang de randen van de wet
en ontstaat het gevoel dat we als burgers aan ons lot overgelaten
worden. Want aan welke kant je van de wet staat wordt bepaald door
diensten die zich aan het daglicht onttrekken. Donner zei ooit eens dat
wetten maken als een worstenfabriek is en het lijkt me nu wel duidelijk
welk vlees hier dan in verwerkt wordt. Zou het toevallig zijn dat Edward
Snowden zijn onthullingen op de kop af 89 jaar na de sterfdag van Franz
Kafka deed?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten