Olifanten en gedachtenwolkjes

Hoe kun je een olifant laten vliegen? Een vreemde vraag om mee te beginnen maar ik verbaas me al enige tijd bij discussies over een onderwerp als de back-up. Natuurlijk kun je bezuinigen op de back-up voor mobiele gebruikers door als een struisvogel je hoofd in het zand te steken en tegen de mol te zeggen dat het prachtig weer is. Want je kunt bestanden wel naar cloud synchroniseren maar ze in korte tijd is dan meestal toch wat anders. Meeste aanbieders roepen hier dus ook niets over omdat ze alleen een back-up aanbieden terwijl het om de restore hoort te gaan.

En ze zijn ook niet allemaal transparant over de beveiliging, het zal dus niet de eerste keer zijn dat  een back-up op straat komt te liggen. Denk ook niet te licht over encryptie want ‘ransomware’ als gevolg van verloren sleutels is nog vervelender dan geen back-up blijken te hebben. Sommige aanbieders in de cloud bieden wel een uitweg maar die hebben dus altijd toegang tot je data. Nu zal ik niet beweren dat cloud based back-up slecht is, in tegendeel zelfs omdat het helpt de olifant van alsmaar groeiend archief aan de kant van de gebruiker op te delen. Want hoewel de back-up zelf een proces van data dupliceren is gaat het dus om de archivering, de herinneringen die we koesteren of moeten bewaren. Maar met alle kopieën die we hebben lijkt dit archief wel steeds meer op de gruzelementen van Voldemort uit de Harry Potter films.

I know what you did last summer

Openbaring van Edward Snowden krijgt angstaanjagende vergelijkingen met deze film. Zelf weet ik niet meer met wie ik  zat te chatten, laat staan dat ik antecedenten van die personen wist. Misschien heb ik wel een ‘like’ gegeven op de facebook pagina van een Al Qaeda terrorist en ligt het enkeltje Guantanamo Bay al klaar. Er ontstaat een Kafkaëske situatie.

Wat ik wel weet is dat afgelopen zomer de niet geautoriseerde versie van PRISM ook druk bezig was om gegevens te verzamelen. Maar na analyse door NCSC was conclusie dat Pobelka geen bedreiging vormde voor de staatsveiligheid. Dat terwijl doel duidelijk gericht was op malversaties van financiële transacties. Opmerkelijk trouwens dat er eerst terughoudendheid bij NCSC was in het aannemen van de 750 GB aan informatie terwijl belastingdienst geen enkele moeite had met gestolen CD’s. Langs de randen van de wet opereren noemde de minister van justitie en veiligheid dat eufemistisch.