Het is een dooddoener maar de zwakste schakel bepaalt altijd de prestatie en bevindt deze zich steeds vaker
onderin de architectuur, daar waar alles opgeslagen wordt. Aandacht is
er wel voor de functionele aspecten maar er wordt vergeten dat meten
weten is en gissen niet zelden missen. Juiste keus wordt niet alleen
bepaalt door de capaciteit in terabytes maar vooral door het aantal
lees- en schrijf bewerkingen per seconde (IOPS).
Prestatie van één disk wordt vaak weergegeven in de uitkomst van een
berekening tussen toeren, gemiddelde latency en zoektijd. Wanneer
individuele disken samengevoegd worden in een logisch volume dan kunnen
deze IOPS bij elkaar opgeteld worden. Dus hoe meer disken in een array
hoe beter de prestatie, waarbij er afhankelijk van raid-level wel
correcties gemaakt moeten worden. Prestatie van het ijzer, de backend,
is dus vooral een rekensom die meestal nog wel gemaakt wordt door de
leverancier. We kunnen dus met formules in Excel de prestaties aan de
onderkant oftewel de backend IOPS vergelijken.