Het is de
spreekwoordelijke open deur intrappen door te stellen dat huidige IT
architecturen steeds complexer worden. Door
organische groei, waarbij oplossingen gestapeld worden is het moeilijker om inzicht
te verkrijgen, de werking transparant te maken. En die tekortkoming zorgt er
steeds vaker voor dat er foute beslissingen worden genomen waardoor er verstoringen
optreden.
Binnen beheer
wordt dat de menselijke fout (layer 8 error) genoemd, in ontwikkeling een bug
en in de business gewoon voortschrijdend inzicht. Maar welke naam je er ook aan
geeft is niet belangrijk, wel dat ze opmerkelijk vaak terug te leiden zijn op:
- Kennis gebrek; (deel)oplossingen richten zich op specifiek probleem en negeren relaties.
- Kennis ontoegankelijk; informatie ligt besloten in systemen en wordt niet gedeeld.
- Kennis wordt genegeerd; door overvloed zien we door bomen het bos niet meer.
- Kennis is geblokkeerd; met de scheiding van functies zijn er ‘koninkrijkjes’ onstaan.
De stelling:
‘ICT: a decade of growth, still the same challenges remains’ krijgt dus een
andere betekenis als we kijken naar de menselijke factor. Want ondanks alle veranderingen
in techniek en de verdere digitalisering heeft de mens namelijk nog steeds geen
upgrade gehad.